I don't know what to call it, but sige, let's call it a pet talk. Hahaha.
Friend 1: Oo gurl, ganun yun.
Anonymous: Talaga? And then I'm *****
Friend 2: Obvious naman.
Anonymous: Argh!
Hahaha. Ang labo! :)
Wednesday, March 25, 2009
Sunday, March 15, 2009
Realization.
Ookay. Halos lahat yata ng socio subjects ko e puro tungkol sa media ang banat. Heto ang listahan ng mga natutunan ko:
Sociology 114: Media is socially constructed.
Sociology 142: Media filters itself.
Ookay, the fact na dati akong COMM student at the fact na gusto ko mag-MA ng Journ after Socio. In short, naiinis na ko sa media. Hahaha. Oo nga naman, socially constructed na ang mga bagay-bagay. Pati TV, radyo at dyaryo, dinidiktahan na tayo kung ano ang tama.
Information dissemination, real news. CONSTRUCTED.
Sociology 114: Media is socially constructed.
Sociology 142: Media filters itself.
Ookay, the fact na dati akong COMM student at the fact na gusto ko mag-MA ng Journ after Socio. In short, naiinis na ko sa media. Hahaha. Oo nga naman, socially constructed na ang mga bagay-bagay. Pati TV, radyo at dyaryo, dinidiktahan na tayo kung ano ang tama.
Information dissemination, real news. CONSTRUCTED.
Friday, March 13, 2009
Censored.
Totoo nga no. Kahit anong pilit mo minsan na umiwas, wala ka pa ring magawa. Kahit ilang beses ka nang pagsabihan, sige ka pa rin. Para kang tinali ng walang nagtali. Ginapos ng walang naggapos? Masyado yatang eksaherada. Pero sige, bakit paulit-ulit ka pa rin?
Kung tatanungin mo sila, paulit-ulit lang din ang mga sagot. Hindi pa ba sapat ang makita? Ang marinig? Ang maintindihan? o talaga nga bang naintindihan mo na? Saan ka ba talaga tutungo? o hindi mo rin alam? May patutunguhan ba yan? Hindi ba, wala naman? e bakit?
'Pagod na talaga akong masaktan', ika nga niya. E ikaw?
Kung baligtarin natin ang mundo at makakita ka ng tamang lugar, tutungo ka ba? Kung kayang burahin ang bawat detalye, buburahin mo ba? Kung kayang pabilisin ang oras, papayag ka ba?
'Oo, kailangan ko ng oras', sabi niya. Kailangan mo rin ba?
Hindi ka nauubusan ng pagkakataon. Ilang beses ka nang pinagsabihan, pinayuhan. Umuulit ka pa rin. Walang gamot sa tanga, kundi ang sarili.
'Susubukan ko', sabi niya. Subukan mo rin. Walang masama. Ang masama, ang patuloy na saktan ang sarili.
Kung tatanungin mo sila, paulit-ulit lang din ang mga sagot. Hindi pa ba sapat ang makita? Ang marinig? Ang maintindihan? o talaga nga bang naintindihan mo na? Saan ka ba talaga tutungo? o hindi mo rin alam? May patutunguhan ba yan? Hindi ba, wala naman? e bakit?
'Pagod na talaga akong masaktan', ika nga niya. E ikaw?
Kung baligtarin natin ang mundo at makakita ka ng tamang lugar, tutungo ka ba? Kung kayang burahin ang bawat detalye, buburahin mo ba? Kung kayang pabilisin ang oras, papayag ka ba?
'Oo, kailangan ko ng oras', sabi niya. Kailangan mo rin ba?
Hindi ka nauubusan ng pagkakataon. Ilang beses ka nang pinagsabihan, pinayuhan. Umuulit ka pa rin. Walang gamot sa tanga, kundi ang sarili.
'Susubukan ko', sabi niya. Subukan mo rin. Walang masama. Ang masama, ang patuloy na saktan ang sarili.
Subscribe to:
Posts (Atom)