oxygen.

Marahil, OO. Ewan. Kaya mo bang sagutin ang tanong ko? Siguro hindi rin.

Malalim, malalim, siguro..
Pero hindi ko mabatid.

Sinagot ako ng mga patagong tango,
at iyon ang kapalit ng panandalian mga ngiti.

OO, at walang OO.

Magulo? Hindi. Akala mo lang. Kasi hindi mo pa rin lubos maisip na patuloy ka lang sa pagsuong sa kumunoy.

Sumusuong ka nanaman sa kumunoy.